ดีใจอย่างยิ่งครับหลังจากเปิดพินัยกรรมของเจ้าคุณปู่ ซึ่งมีสมบัตินับ 100ล้าน ตัวผมซึ่งเป็นทายาทลำดับ
ที่ 54 จึงมี สิทธ์ในการได้รับมรดกด้วย หลังจากที่ทนายความประจำตระกูลแจ้งถึงมรดกที่จะได้รับแก่ทายาท
อันดับที่ 53 ซึ่งเป็นญาติผู้พี่ของผมนั้นเอง โดยเค้าได้รับมรดกไปทั้งบ้าน ที่ดิน เรือบินส่วนตัว ฯลฯ มาถึงอับดับ
ที่ 53 แล้วทรัพย์สินยังเหลือไม่ใช่น้อย ตัวผมเองก้อคงได้ไม่มากไม่น้อยไปกว่านี้แน่ๆทีเดียว
สิ้นเสียงอ่านพินัยกรรมของคุณทนายประจำตระกูล หัวใจผมแทบหยุดเต้นลงไปในทันที
เพราะสิ่งที่ผมได้รับก้อคือ "HONDA CIVIC 1.7 exi ปี 2002 "น้ำตาผมไหลอาบแก้ม ด้วยความซาบซึ้ง
แล้ว ทนายความประจำตระกูล ก้อ แจ้งทรัพย์สินแก่ทายาทอันดับต่อไปทันที ทำเอาตัวผมถึงกับนิ่งชาไปกับ
สิ่งที่เกิดขึ้นกับผม เจ้าคุณปู่
ทำกันได้ ก่อนที่ผมจะได้กระทำอกตัญญูโดยการบริภาคบรรพบุรุษของผม
คุฯเลขาคนสวยของทนายความ ก้อได้เดินเข้ามาจับมือผมขึ้นมาแล้วยัดของสิ่งนึงลงไปในอุ้งมือผม แล้วกุมมือ
ไว้พร้อมกับทำตาหวานแล้วพูดว่า " ขอให้คุณชายอันดับที่ 54 เดินทางปลอดภัยนะคะ"หลังจากเธอปล่อย
มือผม แล้วเดินจากไปแล้ว ผมจึงได้ก้มมือดูสิ่งที่อยู่ในมือผมตอนนี้ มันเป็นกุญแจ 3 ดอก ที่มีตราสัญลักษณ์
ของต้นสังกัด ของเจ้ามรดกที่ผมได้รับและมีอุปกรณ์เหมือนกล่องอิเลคโทรนิคอะรัยสักอย่างพ่วงติดมาด้วย
ก่อนที่จะออกจากคฤหาสน์หลังงามของเจ้าคุณปู่ ซึ่งตอนนี้ได้ตกอยู่กับทายาทอับดับที่ 10 เสียแล้ว
ผมได้เดินไปที่โรงจอดรถ ที่มีรถยี่ห้อต่างๆ จอดเรียงรายไว้มากมาย มีทั้งที่ผมรู้จัก และไม่รู้จัก บางคันผมยัง
เคยมีโอกาสได้เห็นตามนิตยสารรถ หรือแม้กระทั่งเคยเห็นเพื่อนในที่ทำงานมันเอาขึ้นมาเป็นวอล์เปเปอร์
ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์แต่ก้อช่างเถอะ มันไม่ใช่สมบัติของเรา
คิดได้ดังนั้นผมเลยมองหา เจ้ามรดกของผมเดินหาจนทั่วก้อ ไม่เจอ แต่ช่วงที่ผมออกมายืน
พิงที่เสาด้านนอกของโรงรถ เพื่อพักเหนือยในการเดินหาในโรงรถอันมีขนาดเกือบเท่าสนามฟุตบอลผม
ก้อเหลือบไปเห็น รถยนต์นั่ง 4 ประตู คันนึงจอดอยู่นอกโรงรถมีกระดาษที่มีตัวเลข "54" แปะไว้
ในใจผมเหมือนมีสิ่งให้สังหรณ์ประหลาดบางอย่า เลยลองกดเจ้าอุปกรณ์อิเลคทรอนิคเล็กๆที่พ่วงมา
กับกุญแจในมือ โดยชี้ไปที่ป้ายหมายเลข "54" นั้น เจ้ารถคันนั้น มันส่งเสียงร้องพร้อมกระพริบไฟ 2 ครั้ง
เหมือนเป็นการยืนยันในสิ่งที่อยู่ในหัวผมตอนนี้ ว่าผมเป็นเจ้าของมันแล้วตาม
คำสั่งที่ระบุไว้ในพินัยกรรม .........
ในขณะที่ผมกับเจ้ามรดกคันนี้ เดินทางอย่างงกๆเงิ่นๆ มาหยุดจอดตรงไฟแดง เจ้าCIVIC ก้อยังคง
เดินเครื่องอย่างสงบเงียบสุขุม พร้อมกับปล่อยกระแสอากาศเย็นฉ่ำออกจากช่องแอร์ เหมือนกับว่ามันต้องการจะปลอบให้ตัวผู้ควบคุมมันลดความร้อนจากภายในใจให้บรรเทาลง ผมมองไปรอบๆภายในรถ เพราะตั้งแต่
ก่อนขับออกจากคฤหาส์นหลังนั้ ผมก้อ ไม่ค่อยได้ใส่ใจมันเท่ารัย คิดแต่ว่าจะขายแปลงมันเป็นเงินไปเสีย
ด้วยภายในสีเบจของเบาะหนัง ที่ดูสะอาดตาเหมือนเจ้านายคนเดิม คงใช้มันอย่างทะนุทะนอม กลิ่นที่สะอาด
และความเย็นฉ่ำที่ได้รับ ทำให้ผมกลับมาคิดที่จะลองดูแลเจ้าCIVICมรดกเจ้าคุณปู่คันนี้ดู
พอมีสัญญาณไฟเขียวเสียงรอบเครื่องของมันดังขึ้นตามแรงเหยียบ สวนทางกับเสียงถอนหายใจ ของ
ตัวผู้ควบคุมมัน ผมไม่รู้อะรัยเกี่ยวกับมันเลย คงต้องศึกษากันอีกไม่น้อยทีเดียวคิดไปก้อ ให้หนักใจอยู่
เหมือนกัน ...แต่ผมก้อจะพยายามดูแลมันให้ดีที่สุด
หลังจากนั้นผมก้อศึกษาหาข้อมูลมาเรื่อยจนมาเจอเวปนี้เข้าแหละครับ
ของต้องขอรบกวนพี่ๆน้องๆในเวปนี้ให้คำแนะนำผมหน่อยครับว่าทำงัยกับเจ้ามรดกของผมต่อดี
ตอนนี้ เลขไมล์ก้อ อยู่ที่ แสนแปด กิโล เข้าไปแล้วครับ แต่ยังไม่มีอาการอะรัย
จะเป็นพระคุณกับ คุณชายอันดับ54 ผู้ตกยาก อย่างมากมายเลยครับ.....
ผู้เขียน
