ฉันมีค่าแค่ไหน!!!...บ่อยครั้งที่มักจะได้ยินว่าเราไม่รู้จะบอกเค้ายังงัยเพราะเราเป็นแค่เพื่อน
แต่ความจริงแล้ว คุณเป็นตั้งเพื่อน...ต่างหาก ...
โลกไม่เคยทำให้มนุษย์สมบูรณ์แบบเพื่อเผื่อเนื้อที่ให้คุณได้มีโอกาสแสวงหา
แต่โลกทำให้มนุษย์มีความเหงาเพื่อให้มนุษย์แสวงหาความรักและมอบความรัก
และได้รู้ว่า...การมีเพื่อนทำให้โลกไม่เงียบเหงาจนเกินไป ...
ในแต่ละวัน... ให้เริ่มต้นวันด้วยการยิ้ม ไม่ว่าเรื่องที่จะทำให้ยิ้มได้ในแต่เช้านั้นจะมีไม่กี่เรื่อง ...
ในแต่ละวัน... ให้นึกขอบคุณอะไรก็ตามที่ดีต่อเราวันละ 1 อย่าง หรือ 1 คน ...
ในแต่ละวัน... ให้จบทุกอย่างที่เป็นปัญหาไว้ที่ทำงานไม่ต้องแบกกลับมาที่บ้าน ...
ในแต่ละวัน ... ให้ทำความรู้จักผู้คนเพิ่มขึ้นอย่างน้อยวันละ 1 คน และอย่าลืมรักษาคนรู้จัก ให้อยู่กับเราได้นานๆ ก่อนที่วันนี้คุณจะทำความรู้จักกับผู้คนใหม่ๆ ...
จงสำรวจตัวเองว่าได้ทำใครหล่นหายไปจากชีวิตหรือเปล่า หากวันนี้เหลือเพียงวันสุดท้าย รักแค่ไหน...
ได้ทันบอกเธอหรือยัง หากว่าพรุ่งนี้สายเกินไปทุกอย่าง เราและเขา...
ดีต่อกันพอไหม และถ้าเกิดว่า 24 ชั่วโมงต่อจากนี้คือวันสุดท้ายของคุณจริงๆ มันเพียงพอกับสิ่งที่คุณอยากจะทำมั้ย ? ...
เงินไม่ใช่พระเจ้า แต่ทำให้เรามีทางเลือกมากขึ้น เมื่อเงินทองเป็นเจ้าของเวลาไปซะหมด แล้วเมื่อไหร่คุณจะเป็นเจ้าของเวลาบ้าง มีสติ-สตางค์อยู่ก็ปลีกเวลาไปใช้บ้าง อีกหน่อยไม่มีสติต่อให้มีสตางค์ก็สายไปซะแล้ว เวลาที่เรารักใคร ..
เราจะรู้สึกตัวเล็กเหลือเกิน เวลาที่ใครรักเรา ..
เราจะรู้สึกตัวใหญ่เหลือเกิน แต่ถ้าเราเจอคนที่รักกัน ..เราจะผลัดกันตัวใหญ่ตัวเล็ก ...
มีชายหนุ่มผู้หนึ่งเข้ารับการบำบัดยาเสพติด ถามผู้คุมว่า หลังจากผ่านการบำบัดแล้ว อีกนานแค่ไหนจึงจะออกเดทได้ ผู้คุมจึงแนะนำว่า...
หลังจากออกจากที่นี่แล้ว ปีแรกให้ซื้อต้นไม้มาปลูก..
ดูแลมันให้ดีๆ ปีต่อไปให้หาสุนัขมาเลี้ยง หลังจากนั้นถ้าต้นไม้และสุนัขไม่ตาย ก็แสดงว่าเริ่มมีความรักได้แล้ว ...
เราคือคนสำคัญเหลือเกินคนหนึ่งของครอบครัว แต่ต้องไปเป็นคนที่ไม่ค่อยมีคุณค่าของใครก็ไม่รู้ ที่เราเชื่อมาตลอดว่าเขาสำคัญ... เพื่ออะไร ..
ผู้เขียน
