ได้จากฟอร์เวิรด์เมลครับ
ถึงเพื่อนชาว หอ หรือ อาพาตเม้นทุกท่าน
เรื่องนี้ผมเจอมากับตัว ครั้งแรกในชีวิตจึงอยากบอกต่อสำหรับเพื่อนๆ ผู้ใช้แรง
งานที่กำลังคิดจะย้ายที่พักหรือหาที่พักซึ่งเป็น หอเช่า หรือ อาพาตเม้น อ่าน
สักนิด นะครับจะได้ระวังจะได้ไม่เสียเปรียบไอ้เจ้าของที่เรียกตัวเองว่า "ที่
นี่เป็นบ้านของกู" (ก็กูมาเช่า!! ไม่ได้มา
ของมึงอยู่)
ที่นี่เป็นอาพาตเม้นในชลบุรี ไม่ใช่ที่แรกที่ผมเช่ามานะครับ ครั้งแรกที่ผมก้าว
เข้าไปก็น่าอยู่มากสาธารนูปโภค (ฟอนิเจอร์) พร้อมเข้าอยู่ได้เลย
สัญญาครับ โครตสัญญา
- ค่ามัดจำล่วงหน้า 1 เดือน ถ้าอยู่ครบ 6 เดือนให้คืน
- ข้าวของที่เป็นของอาพาตเม้นถ้าเสียหายต้องชดใช้ตามจำนวนความเสียหาย
- ถ้าย้ายต้องบอกล่วงหน้า 1 เดือน
จะเห็นว่าเป็นสัญญาธรรมดา ของที่พักทั่วไปครับ ยกตัวอย่างมาเฉพาะหลักๆ แต่มัน
ก็ทำให้ผมแทบกระอักกับข้อย่อยๆที่ผมไม่ได้ยกมาครับคิดว่าไม่มีอะไร เพราะที่อื่น
เขาก็มีกันแต่มันอยู่กับที่เราตกลงกันตอนย้ายออก
ผมอยู่มา 4 เดือนพอดีอยากจะย้ายที่พักด้วยความจำเป็นส่วนตัวนะครับ และได้ทำ
การบอกก่อนล่วงหน้า 1 เดือน (ตามสัญญาครับ) และก็เคยต่อรองเรื่องค่ามัดจำแต่
ก็ไม่เป็นผล (ก็ไม่เป็นไร)
พอครบกำหนดวันย้าย ก็เจอเรื่องครับเหมือนเตรียมการไว้ล่วงหน้ายังไงยังงั้น คน
อื่นๆ ที่ย้ายออกก็คงโดนเหมือนผม แต่ก็คงไม่ได้บอกต่อให้เพื่อนๆ ทราบเหมือนผม
"อย่าเพิ่งขนของ เคลียร์กันก่อน" เจ้าของหอพักทักผมขณะขนของย้าย "ไปเคลียร์ค่า
น้ำไฟก่อน" ผมก็ โอเค ยอมจ่ายไป 965 บาท ไม่ว่าอะไร ก็กลับเข้าไปขนต่อ มา
อีกระลอกครับ "อย่าเพิ่งขน ยังเคลียร์ไม่เสร็จ" ผนังเป็นรอย รอยละ 300 เข้ามา
นับได้ทั้งหมด 16
จุด
"พี่ มันเยอะผมไม่มีจ่ายครับยังไงเงินค่ามัดจำผมก็ยอมให้พี่แล้วลดๆ ให้ผมหน่อย
ได้ใหม"
"ไม่ได้ มันเป็นกฎ"
"โอ เค พี่ถ้างั้นผมขอโค้ตสี เพราะผมก็พอมีความรู้เรื่องช่างสีอยู่บ้าง"
"สี โค้ตนี้เขาไม่ค่อยมีขาย ถ้ามีก็แพง และวันนี้วันอาทิตย์ด้วยร้านที่ขายปิด
หมดแล้ว" ทำหน้าเหมือนไม่อยากจะให้โค้ตสี (รู้นะเริ่มคิดอะไรอยู่ "หวานกู")
แต่ต้องไปเอาให้เพราะผมคะยั้นคะยอแทบจะคุกเข่าขอร้อง
สรุปผมออกไปหน้าปากซอยเจอครับ ผมถามร้านไกล้เคียง 3 ร้าน ไม่มีสีนี้สักร้าน
จริงๆอย่างที่เค้าบอก อ่อนใจครับผมต้องจ่าย"มัน"เพิ่ม ตั้ง (300 x 16 + 965 =
5,760 บาท) ร้านที่ 4 ผมก็ไปถามแต่เป็นลูกเจ้าของร้านหนุ่มประมาณ 30 ปี "สีนี้
ไม่มีครับ" ผมก็เริ่มคิดหนัก
นี่ผมย้ายออกจากหอนี้ ไม่ได้ค่ามัดจำตั้ง 3,500 แล้วผมต้องจ่ายมันเพิ่มอีก ผมก็
ยืนคิดเพราะเงินก็ไม่มี มันก็อ้างสัญญาอย่างเดียว กำ... ยืนอยู่พักนึงความหวัง
ผมก็พรันบังเกิด ตาแป๊ะเดินออกมาจากร้าน
"จะดูอะไรครับ" แกพูดแล้วยิ้ม
"สีโค้ตนี้มีใหมครับ แป๊ะ" พร้อมยื่นกระดาษ ให้
"มีครับ ถัง 10 ลิตร 560 บาท "
"ถังเล็กไม่มีเหรอครับ"
"มีแต่ถังใหญ่ครับ"
"ถ้างั้นผมเอา" เสีย 560 ดีกว่าเสีย 5,760
ผมก็ปึ่งรถกลับมาพร้อมกับสี ก็เอามาซ่อมให้
"เอาสีอะไรมาครับ ยี่ห้ออะไร โค้ตอะไร ถ้าไม่ใช่ใช้ไม่ได้นะ"
"ก็ที่พี่ให้ผมแหละ"
"อ้าว มีด้วยเหรอ" ทำสีหน้าเหมือนสิ้นหวัง
ผมก็เอาไปซ่อมให้ พอซ่อมเสร็จ ก็เข้าไปในห้องนั้นอีก
"ผมขอขนของต่อนะ" พอขนไปเตรียมรอจัดขึ้นรถ ซึ่งต้องวางไว้ทางออกหน้าออฟฟิส แต่
พอขนของส่วนอื่นออกมากลับพบว่าทีวีหายไป
"เคลียร์เสร็จแล้วค่อยมาเอาทีวีไป" ทำหน้ากวนตีนอีก
"เคลียร์อะไรอีกพี่" ผมเริ่มโมโหแต่ก็ยังเก็บอาการ
"โต๊ะเครื่องแป้งมีรอยลิฟสติก พี่โทรไปถามร้านฟอร์นิเจอร์ เขาบอกว่าแก้ไม่ได้
จะเอายังไง" ผมเริ่มหน้ามืดแล้วครับ คิดในใจนี่แหละนะที่ทำให้คนฆ่ากันตาย แต่ก็
ได้แต่ระงับอารมณ์โดยการขนของต่อไม่พูดอะไรและเริ่มไม่สนใจ เพราะรู้ว่าถ้าคิดจะ
ทำอะไรอีก มันคงพาลไปถึง
ของใช้อย่างอื่นอีกเป็นแน่ ทีวีแค่ 6,900 แต่ถ้ามันกล้าเอาเราก็จะกล้าให้แต่
หมดแล้วอ่ะ ไม่รู้ยังไงต่อ แต่แค้นแทน
ผู้เขียน
