ขอให้ฉันได้ร้องเพลงบ้างสักเพลง
ฉันไม่เคยคิดร้องเพลงเลยสักเพลง
เพลงนี้เป็นเพลงแรกและเป็นเพลงสุดท้าย
ในชีวิตของฉันที่คุณจะได้ยินได้ฟัง
ความหลังครั้งเมื่อฉันหัดเล่นดนตรี
มีฉิ่งฉับ เป่าแตร กลองแท๊ก และนิ๊งหน่อง
พอเลิกเรียนเพื่อนฝูงเริ่มซ้อมดนตรี
ดังตั้งแต่ต้นซอยยันถึงท้ายซอย
*(ดุก) อ๊อดหัดเล่นดนตรี
เพราะมีใจรักในเสียงเพลง
เสียงดนตรีบรรเลงเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตอ๊อด
เราร่วมกันบรรเลงบทเพลงกล่อมโลกให้สดใส
คลายความหงอยความเหงา
ความเศร้าความทุกข์ ความโศก
ขอให้ฉันได้ร้องเพลงบ้างสักเพลง
ฉันไม่เคยคิดร้องเพลงเลยสักเพลง
เพลงนี้เขาบังคับให้ฉันต้องร้อง
ต้องฝึกตั้งนานเท่าใด
ก็ยังร้องไม่ค่อยจะเป็นเพลง
(ซ้ำ *)
แล้วอยู่มาวันหนึ่งฉันจึงมาเข้าใจ
มีกระถางต้นไม้ปลิวข้ามหลังคา
ตกลงมากลางวงตรงฉันพอดี
ทั้งดอกไม้กระถางก้อนดินและเสียงด่า
ดูเวลาก็เข้าไปสองยาม
ฉันจึงยิง คําถาม ถามเจ้าของดอกไม้
ถามว่าเสียงของฉันมีแววแค่ไหน
เสียงตอบมาไกลๆ ว่าเลิกร้องจะดีกว่า
ร้องแบบนี้พอจะรับได้ไหมค่ะ.....
ผู้เขียน
