:::CIVIC CLUB THAILAND:::

   
   ปริมาตรความรัก

               
                                                                                  " รักเรามากเท่าไหน "

                                                                         ช่างเป็นคำถามที่ยากจะหาคำตอบสิ้นดี
                                                                           รักมากแค่ไหน อะไรล่ะที่จะวัดได้

                                                ชั่วชีวิตอันแสนสั้นของผมได้ยินคำนี้จากปากใครต่อใครมาหลายคนแล้ว
                                                แต่ทุกครั้งที่ผมได้ฟังคำถามนี้ ผมกลับไม่พบคำตอบใดที่เพียงพอจะคะเน
                                                                            ค่าความรักได้อย่างเที่ยงตรงเลย


                                                 บางทีเราอาจต้องใช้ทฤษฏีของปีทากอรัสเข้าช่วย แต่ไม่ครับ จะปิทากอรัส
                                      หรือไทรันโนซอรัสหรืออีกกี่สิบล้านแลคโตบาซิลัสก็ไม่อาจคิดสูตรสมการหาค่าความรักได้

                                           ถ้าเช่นนั้น ถ้อยคำแสนหวานที่หลุดออกมาจากปากของใครต่อใครเพื่อตอบคำถาม
                                                                    อันแสนลึกล้ำนี้เล่า ไม่เหมาะสมหรืออย่างไร
                                            ตั้งแต่อดีตกาลมา มีผู้คนมากมายนำค่าความรักไปเปรียบเทียบกับสิ่งต่างๆ ซึ่งผม
                                                         เห็นว่าไม่อาจเทียบกันได้เลยกับคุณค่าที่แท้จริงในความรัก

 รักเธอเท่าฟ้า แฟนคุณแม่เป็นการบินไทยรึไงครับ นี่เป็นประโยคสุดคลาสสิคที่ใช้กันมาตั้งแต่สมัยพระเจ้าบุเรงนอง ฟังดูดีนะครับ โบ้ยให้ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ไร้ขอบเขตไป หากแต่ท้องฟ้านั้นคือห้วงอวกาศที่ว่างเปล่า ไม่มีอยู่จริง จับต้องไม่ได้ เป็นเพียงนามธรรมเท่านั้น หากเป็นเช่นท้องฟ้า ความรักก็เป็นเพียงคำพูดหลักลอย จับต้องไม่ได้เท่านั้นเอง

 รักเท่าภูเขา รักเท่ามหาสมุทร ฟังดูเป็นรูปธรรมมากขึ้น จับต้องได้ ถ้าจะให้หรูต้องภูเขาเอฟเวอร์เรสต์ มหาสมุทรแปซิฟิก ทว่าจะภูเขาลูกไหนหรือเวิ้งน้ำแห่งใดก็ย่อมต้องมีขอบเขต ถึงวันหนึ่งภูเขาก็ต้องถล่ม ทะเลอาจเหือดแห้ง เปรียบไม่ได้กับความรักทีไร้ขอบเขต ไม่มีวันเหือดหายไป อนึ่ง ผู้ใช้ที่เป็นสุภาพสตรีระวังแฟนคุณเข้าใจผิดว่าไปรักเค้าเท่า จีน มหาสมุทร จะเกิดปากเสียงกันเปล่าๆ

รักตราบสิ้นกาลเวลา รักชั่วนิรันดร์ เน่าไหมครับ พบเห็นได้ตามเนื้อเพลงและละครหลังข่าว ฟังดูไร้ขอบเขต ยาวนานเหลือเกิน การเอาความรักไปผูกไว้กับกาลเวลานั้น ฟังดูมีรูปธรรมมากขึ้น แต่เวลาก็เป็นเพียงสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นและกำหนดให้เข็ม 2-3 อันกระดิกไปเพื่อยืนยันการมีอยู่ของมันเท่านั้น ผิดกับความรักซึ่งไม่สามารถสร้างขึ้ได้ แต่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ
                และไม่มีสิ่งใดยืนยันการมีอยู่ของมันอย่างชัดเจนเลย

 รักที่สุด ถึงขั้นที่สุดเนี่ย แสดงว่าไม่มีอะไรเหนือกว่าแล้ว
 ณ เวลานั้นคนฟังคงปลื้มไม่ใช่น้อย เพียงแต่ในช่วงเวลาที่ใครคนหนึ่งพูดคำนี้ออกมา เค้าคนนั้นยังมีอนาคตที่จะได้พบอะไรที่ไม่เคยได้เห็นได้สัมผัสมาก่อนอีกมากมาย ที่สุดในปัจจุบันอาจตกอันดับได้ในอนาคต ขึ้นอยู่กับว่าเปรียบเทียบกับอะไร คนเรามีโอกาสพบเจอ สิ่งใหม่ๆได้ตราบจนสิ้นลมหายใจครับ

 รักหมดใจ โอ้โห อันนี้มาแนวถวายตัวเลยครับ ไม่ต้องยึดติดกับอะไรด้วย มันอยู่ที่ใจ ก็เข้าท่าครับ แต่อย่าลืมนะว่าหัวใจก็แค่ก้อนเนื้อเต้นได้ขนาดเท่ากำมือ เล็กกว่าภูเขาหรือจีน มหาสมุทรซะอีก ใครๆเข้าใจว่าความรักเกิดขึ้นบริเวณหัวใจ ทั้งที่ความจริงแล้ว ในเวลาที่เกิดความรักขึ้น หัวใจทำหน้าที่เพียงแค่สูบฉีดเลือดให้แรงขึ้นเท่านั้น หาได้ผลิตสารความรักออกมาไม่


                         ผมเคยอ่านเจอบทความของนักวิทยาศาสตร์ท่านหนึ่งได้กล่าวไว้ว่า ชั่วขณะที่เกิดความชอบขึ้นนั้น
                           เกิดจากการพบเห็นอะไรที่ถูกใจ แล้วสมองก็สร้างสารคัดหลั่งตัวหนึ่งออกมา ชอบมากสร้างมาก
    ชอบน้อยสร้างน้อย สารตัวนี้จะค่อยๆหมดไปตามกาลเวลา เมื่อใดที่สารตัวนี้หายไปจนหมดสิ้น เราก็จะหมดความสนใจในสิ่งของนั้นๆ

                         
                                           ถ้าเช่นนั้น หากเราต้องรักใครสักคนให้มากเท่าที่จะมากได้
                                                 เราคงต้องเป็นน้ำท่วมสมองตายวันละหลายๆรอบ

                                                               ความรักนั้นไม่อาจตีค่าได้
                                                              เพราะเพียงแวบแรกทีเห็น
                                                             วินาทีแรกที่มีความรักเกิดขึ้น
                                                              จนถึงวินาทีสุดท้ายของชีวิต
                                                            ความรักนั้นไม่อาจเหือดหายไป
                                                          แต่กลับยิ่งสะสมเพิ่มพูนขึ้นมากมาย

          เพียงคำว่ารักคำเดียวก็มีน้ำหนักมากเกินกว่าท้องฟ้าหรือมหาสมุทรแล้วครับ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มีแต่เรื่องรัก  :-[

รักแท้หวัง . . . รักนิรันดร์......แล้วทิ้ง

สงสัยจะโรคหัวใจกำเริบ....เลิฟ ..เลิฟ...เลิฟ....เลิฟ....เลิ๊ฟ....เลิฟ... :-*

รักแท้ แพ้............

 :-* :-* :-*

 :-[ :-[ :-[

 ถูกค่ะ แต่ไม่เสมอไปสำหรับผู้หญิง และ ผู้ชาย หลายคน   :-X

สองอันแล้วนะ จากพี่คนนี้สงสัยจะโรแมนติคจริงๆ  :)

ความจิงใจเท่านั้นถึงจะวัดค่าของความรักได้

ไม่มีคนรัก     :-X

ขอรักสม่ำเสมอ และตลอดไป  ทำให้ได้รึป่าวล่ะ ??   
 ::) ::) ::)

ถามใครเหรอ ตอบแทนให้พอไหวไหม  :-*