:::CIVIC CLUB THAILAND:::

ทุกเดือนธันวาคม ผมกับเพื่อนในที่ทำงานจะต้องหาที่เที่ยวแถวๆ ภาคเหนือเสมอทุกปี

ส่งท้ายปี 51 นี้เราตกลงกันเลือกไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติแจ้ซ้อน - ดอยวาวี - ดอยแม่สลองกัน

เย็นวันที่ 9 ธ.ค.51 คณะของเรา 8 คนออกเดินทางโดยรถไฟตู้นอนที่สถานีรถไฟสามเสน

ถึงเชียงใหม่เช้าวันที่ 10 รถตู้ที่นัดไว้มารับเรา ออกไปทานโจ๊กสมเพชร ที่คูเมืองด้านเหนือ

จากนั้เรามุ่งหน้าสู่ สันกำแพง-แม่ออน-อุทยานแม่ตะไคร้

ปากทางเข้าอุทยาน เราพบ ธารทองรีสอร์ทเข้าโดยบังเอิญ ยอมรับว่าสวยงามมาก

มีลำธารไหลผ่านกลางรีสอร์ท ห้องพักก็สุดโรแมนติค

อีกมุมหนึ่งของธารทองรีสอร์ท ด้านหน้ามีห้องอาหาร และนกกระตั๊วสีขาว 1 ตัว ฉลาดและน่ารักมาก

จากรีสอร์ทไต่ระดับความสูงขึ้นมาที่ บ้านแม่กำปอง สุดยอดโอมสเตย์ของภาคเหนือ

มีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย แต่เราแวะแค่ที่วัดแม่กำปอง ดู OTOP ชุมชน

ทานอาหารเที่ยง แล้วต่อไปยังอุทยานแจ้ซ้อน ไม่ได้โหนชะนีของ Flight of the Gibbon

ทางจากแม่กำปองสู่ดอยม่อนล้าน ค่อนข้างชัน จนเราต้องลงเดิน

ปล่อยให้รถตู้วิ่งเปล่าขึ้นไปบนเนิน

ถึงจุดสูงสุดจะเป็นดอยม่อนล้าน มีที่สำหรับกางเต๊นท์ด้วย

จากจุดนี้ เป็นเขตรอยต่อ เชียงใหม่-ลำปาง

ทิวทัศน์จากจุดกางเต๊นท์ดอยม่อนล้าน

ลงดอยมาอีกไม่ไกล เกือบบ่าย 3 ก็ถึงอุทยานแห่งชาติแจ้ซ้อน จังหวัดลำปาง

เราจองบ้านพักของอุทยานเอาไว้ 2 หลัง

โดยจองผ่าน Internet สะดวกมาก (dnp.go.th)

เอากระเป๋าเข้าไปเก็บ แล้วออกมาแช่น้ำร้อนกัน

สถานที่แช่น้ำร้อนมีทั้งห้องรวม และส่วนตัว

พวกเราไปใช้บริการห้องรวมกัน โดยทั่วไปของสถานที่แช่ก็ใช้ได้นะ

ภายในอุทยานบริเวณบ่อใหญ่

ยามเย็นอากาศไม่หนาวมาก เพราะอยู่ใกล้บ่อน้ำร้อน

ได้เวลากลับ พวกเราออกมาทานอาหารเย็นด้านนอกอุทยาน

เกือบถึงเมืองปาน ระหว่างทางก็มีรีสอร์ทของเอกชนหลายแห่ง

เหมือนกัน คืนนี้หลังจากชุมนุมเมาท์เกี่ยวกับการเดินทางแล้ว

ทุกคนหลับไปท่ามกลางอากาศสบาย ๆ อย่างเป็นสุข

เช้าวันที่ 11 ธ.ค.51 เดินชมทั่ว ๆ ที่ทำการอุทยาน

ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก เตรียมสัมภาระเคลื่อนย้ายต่อไป

สู่ดอยวาวี

ระหว่างทางแจ้ซ้อน - วังเหนือ เจอรถเก๋ง(น่าจะเรียกเป็นรถบรรทุกมากกว่า)

 เขาวางถุงอะไรก็ไม่รู้ตรงกระโปรงหลัง ขับเร็วชนิดที่รถตู้แซงไม่ได้

แล้วถุงก็ไม่หล่น จนถึงแยกวังเหนือเขาเลี้ยวขวา เราเลี้ยวซ้ายไปเวียงป่าเป้า

 .. ใช้รถคุ้มดีนะ

แวะทานอาหารเช้าที่ อ.วังเหนือ ได้ร้านข้าวมันไก่ตรงข้ามกับ

ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร  สาขาวังเหนือ 

แค่ 9 โมงเช้า ทำไมลูกค้ามันเยอะขนาดนี้ล่ะ สอบถามร้านข้าวมันไก่

ได้รับคำตอบว่ามารับเช็ค ค่ารัฐรับจำนำข้าวโพด

เป็นอย่างนี้มา 3 วันแล้ว

เสร็จจากอาหารเช้า ก็วิ่งต่อสู่เวียงป่าเป้า เพิ่มเสบียงอาหารกลางวัน

ตุนไว้ก่อนขึ้นดอยช้าง เพราะคิดว่าที่นี่น่าจะมีอาหารมากกว่าที่แม่สรวย

บังเอิญ ผมได้ไก่ย่าง 5 ดาวที่ริมถนนหน้าตลาดสด  1 ตัว

พร้อมไก่จ๊ออีกหลายไม้ ติดขึ้นไปด้วย

ถึงแม่สรวย ใช้ทางแยกขึ้นดอยวาวี มาไม่กี่กิโล

ได้วิวเหนืออ่างเก็บน้ำหลังเขื่อนแม่สรวย.... งามขนาดเน้อ

อีกมุมหนึ่งของทถนนเลียบอ่างเก็บน้ำ มีร้านอาหาร

และแพคาราโอเกะล่องในนี้ด้วย เสียงก้องทะเลสาปเลย

แล้วก็ถึงบ้านห้วยไคร้ ทางแยกขึ้นดอยช้าง เราแวะไปถามที่ อบต.วาวี ได้รับคำตอบว่ารถตู้ขึ้นไม่ได้ แล้วโรงเรียนบ้านดอยช้างมีนักเรียน 600 กว่าคน แต่เราเอาของบริจาคมาไม่ถึงร้อย เลยขอให้เขาหาโรงเรียนให้ใหม่ เจ้าหน้าที่ อบต.ก็เสนอเราเป็นโรงเรียนห้วยกล้าแทน

เจ้าหน้าที่ อบต.วาวี บอกว่าอยู่แยกจากถนนลาดยางขึ้นไป 5 กม.เอง

ครั้งแรกให้รถมอไซค์นำขึ้นไป เราวิ่งรถตู้ตามไป

แค่ 200 กว่าเมตรก็จอดขึ้นไม่ได้ เลยกลับลงมารอที่สามแยก  หาเช่ารถกระบะขึ้นไปแทน

ระหว่างรอก็จัดการกับอาหารกลางวันริมถนนมันเลย  ได้บรรยากาศอีกแบบ

สภาพทางที่ขึ้นไปบ้านห้วยกล้า แต่ก็ต้องขอบคุณคนขับรถ

ที่ไม่ซิ่งจนพวกเราคายอาหารกลางวันออกมา

บรรยากาศตอนแจกเสื้อกันหนาว อุปกรณ์การเรียน รองเท้าแตะ

และเงินสำหรับค่าอาหารกลางวันเด็ก ๆ กับเงินสดให้ถึงมือเด็กอีกจำนวนหนึ่ง

สุขใจทั้งลูกทัวร์ผู้ให้และเด็ก ๆ

ลงจากบ้านห้วยกล้า เราเปลี่ยนรถกลับมาขึ้นรถตู้ วิ่งต่อไปยังดอยวาวีอีก 20 กว่าโล

เดินเล่นในตลาด และแวะชิมชาที่ร้านลุงพังโก เจ้าเก่าแห่งดอยวาวี

ตะวันคล้อยเหลี่ยมเขามากขึ้นทุกที พวกเราก็เดินทางถึง เลาลีรีสอร์ท

อยู่เลยตลาดไปอีก 4 กม. ภาพแรกที่เราได้เห็นจากระเบียงห้องพัก

ไม่ทันได้สำรวจรอบ ๆ ฟ้าเริ่มมืดลง อุณหภูมิลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว

แล้วก็ถึงเวลาอาหารเย็น ขาหมูหม่านโถว อันแสนอร่อยของชาวยูนนาน

ยังไม่รวมยำปลากระป๋องยอดใบชา และหลาย ๆ อย่าง นี่ถ้าอยู่หลายวันก็อ้วนแน่ ๆ

..... คืนนี้อากาศเย็นเป็นพิเศษ

ตีสี่ครึ่ง เราขึ้นรถ4WD จากรีสอร์ทขึ้นดอยสูงขึ้นไปอีกประมาณ 10 กว่า กม.

เพื่อชมพระอาทิตย์ขึ้นบน"ดอยกาดผี"

อากาศเย็นจัด ถนนลื่น แต่คนขับก็พาเรามาจนถึงยอดดอย

วันนั้นทะเลหมอกน้อยไปนิด ดีตรงที่ว่ามีนักท่องเที่ยวไม่ถึง 30 คน

สบายพวกเราไม่ต้องเหยียบไหล่กันเพื่อจะแย่งถ่ายรูป

ความสุขเกินบรรยาย ยามพระอาทิตย์ขึ้น ที่ดอยกาดผี

สายมากแล้ว เราอำลาดอยกาดผี ลงมาจัดการกับอาหารเช้าที่รีสอร์ท

หลังอาหารเช้า ถึงจะมีเวลาเดินถ่ายรูปรอบ ๆ รีสอร์ท

แต่ไม่ได้ลงไปถึงเก๋งจีน กลางสระน้ำ ด้านล่างของหุบเขาที่ปลูกไร่ชา

กลัวจะไม่มีแรงตอนเดินกลับขึ้นมา.. อิอิ

ลงจากวาวีกลับมาทางแม่สรวย ระหว่างผ่านทางแยกขึ้นดอยช้าง 

เมื่อวานขึ้นไม่ได้ ฝากไว้ก่อน ไม่เกินเดือน ฉันต้องขึ้นไปให้ได้ แล้วฉันจะกลับมา

จากแม่สรวย เข้าเชียงราย อย่างไรก็ต้องแวะวัดร่องขุ่น ชมห้องน้ำที่แสนจะวิจิตร

ตอนนี้ไม่ยอมให้ถ่ายรูปในโบสถ์นี้แล้ว เมื่อก่อนยังถ่ายได้อยู่

เที่ยว+อาหารกลางวันในตัวเมือง ก็มุ่งหน้าสู่ดอยแม่สลอง

 เราจอง "คุ้มนายพล" ไว้พักคืนนี้  ในตลาดดอยแม่สลองยังคงเหมือนเดิม แต่ร้านค้ามากขึ้น

เช้าวันที่ 13 ธ.ค.52 เราออกจากที่พักสายมากแล้ว เพื่อเดินทางสู่เชียงใหม่

เย็นนี้คณะเราจะขึ้นรถไฟตู้นอนแบบเดียวกับขามาที่นั่น

4 วันที่ผ่านไป แล้วเราก็กลับมายืนที่จุดเดิม ต่างกันแต่เพียงว่า

เราได้ท่องเที่ยว เราได้ประสพการณ์ที่หลากหลาย เข้าใจในสิ่งต่าง ๆ ที่พบพานและผ่านไป

มากน้อยเพียงใดขึ้นอยู่กับว่า "เราค้นพบตัวเองมากขึ้นเพียงใด" 

พบกันใหม่ทริปหน้า ถ้ายังไม่ขี้เกียจจนเกินไป

 :-*

 :-* :-*