|
หัวข้อ: สายซ้อน ~ Miss Call ~ สุดท้ายแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: thaveesan ที่ 18 สิงหาคม 2007, 17:12:00 ก่อนอื่นต้องขออภัยสำหรับเจ้าของต้นเรื่อง มันอาจตอกย้ำความเจ็บปวดกับคุณในเรื่องนี้ แต่เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ควรเผยแพร่เพื่อตอกย้ำคนที่ได้ชื่อว่าลูกทุกคนให้หันกลับมาดูคนที่ส่งเสียคุณเลี้ยงดูคุณมาด้วยความเหนื่อยยาก วันนี้เราหันไปเหลียวท่านบ้างหรือเปล่า ก่อนจะไม่มีโอกาสดูแล เมื่อท่านจากเราไปแล้วการจัดงานใหญ่โตมันไม่มีประโยชน์อะไร เวลาท่านอยู่ทำไมไม่ทำ ?
ความรู้สึกของน้องคนหนึ่งที่บรรยายออกมาจากใจ ในขณะที่.... ผมก็เป็นเช่นเด็กวัยรุ่นทั่วๆไป เรียน เที่ยว นอน กิน ดึกๆผมก็โทรคุยกับแฟนของผม ซึ่งทั้งหมดเหล่านี้มันก็เป็นกิจวัตรประจำวันของผมและผมก็เชื่อว่าใครๆเค้าก็ทำแบบนี้กัน "จ้า ตัวเอง วันนี้กินข้าวรื้อยาง" "กินกับอะไรบ้าง แล้วตอนกินตัวเองคิดถึงเค้า มั้ยเนี่ย" "รู้มั้ยตัวเอง ถ้าเค้าเป็นผีเนี่ย เค้าอยากเป็นกระสือที่รักจะได้เห็นใจไง ""ตัวเองวางก่อนดิ ก่อนดิ" ประโยคต่างๆที่ผมได้คิดและคัดสรร เตรียมพร้อมมาต่างๆก่อนโทร ผมยังคงใช้เวลาส่วนใหญ่ตอนดึกไปกับการคุยโทรศัพท์ ระยะเวลาอันผมได้ใช้ไปในแต่ละครั้งนั้น พอรู้สึกอีกทีก็ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว แต่ผมก็ไม่ชอบนะ หากใครจะมาว่าผมไร้สาระ ก็ไม่เห็นหรอคนส่วนใหญ่เค้าก็ทำกัน "เอ้อ เกือบลืมไปอีกอย่าง กิจวัตรอีกอย่างนึงของผมก็คือ แม่ของผมมักชอบโทรหาผมทุกวัน " "ตอนนี้ลูกอยู่หอรึยัง""เย็นนี้กินข้าวอิ่ม มั้ย" "วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง" "อย่าไปเที่ยวที่ไหนไกลนะ" โธ่!คำถามเดิมๆ ผมก็ตอบไปแบบเดิมๆ แม่ผมก็ไม่เบื่อซักที ยังคงโทรหาผมเป็นประจำ โชคดีที่ผมพยายามตัดบทคุย ผมกับแม่น่ะคุยกันไม่กี่นาทีก็วางแล้ว ก็มันไม่มีอะไรจะคุยจะให้ผมทำยังไง" จนกระทั่งวันนั้น "ตัวเองตอบเค้าได้รึยังว่ารักเค้ามั้ย" "เร็วๆสิ เค้ายังอุฒส่าห์บอกรักตัวเองไปแล้วนะ"" แล้วยังจะใจร้ายไม่บอกรักเค้าอีกหรอ" ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงจากโทรศัพท์บอกผมว่ามีสายซ้อน ผมมองไปที่หน้าจอมันขึ้นชื่อว่า "Home""โธ่ แม่โทรมาทำไมตอนนี้เนี่ย กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย" ผมไม่สลับสายผม ผมยังคงคุยกับสุดที่รักของผมต่อไป เพราะผมรู้ว่าสิ่งที่แม่จะคุยกับผมก็คงเป็นประโยคเดิมๆ "และนั่นก็เป็นโอกาสสุดท้าย ที่ผมจะมีโอกาสฟังเสียงของแม่" หลังจากนั้นไม่นานทางญาติของผมโทรมาแจ้งผมว่า เมื่อคืนนี้บ้านของผมถูกขโมยเข้า และแม่ของผมขัดขืนและได้ต่อสู้กับโจร จึงถูกโจรใช้มีดแทงเข้าที่ท้อง แม่เสียชีวิตเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว ญาติของผมเล่าอีกว่าตอนไปพบศพแม่นั้น ในมือของแม่กำโทรศัพท์ไว้แน่น และเบอร์โทรออกล่าสุดของเธอไม่ใช่โทรแจ้งตำรวจหรือเรียกรถพยาบาล แต่แม่เลือกที่จะโทรหา "ผม" สิ่งสุดท้ายในชีวิตที่แม่ผมเลือกที่จะทำคือโทรศัพท์หาผมเพื่อฟังเสียงของผม วินาทีนั้นน้ำตาของผมไหลอาบแก้ม ผมพูดอะไรไม่ออก มือและตัวของผมสั่น วันนั้นผมเลือกที่จะคุยกับแฟนผม ดีกว่าที่จะคุยกับแม่ของผม ผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่คุยกับผมเป็นคนแรกในชีวิต ผู้หญิงคนเดียวที่ผมสามารถที่จะคุยกับเธอได้ทุกเวลา โดยที่ผมไม่ต้องเตรียมบทพูดใดๆ ไม่ต้องกังวลว่าเธอจะประทับใจหรือไม่ ไม่ต้องมีมุข ไม่ต้องมีคำหวานใดๆ คนเดียวในโลกที่โทรมาหาผมเพียงแค่ฟังผมพูดประโยคเดิมๆ คน เดียวในโลกที่ไม่ว่าโทรศัพท์เธอจะโปรโมชั่นแพงแค่ไหนก็ยังโทรหาผม "และคนเดียวในโลกที่เลือกคุยกับผมในวินาทีสุดท้ายในชีวิต" ในบางครั้งประโยคที่ว่า "ไม่มีคำว่าสาย หากเราคิดที่จะแก้ตัว" มันก็ไม่เป็นความจริง"เพราะบางปรากฏการณ์ในโลก เกิดขึ้นได้แค่ครั้งเดียว " อาจเป็นเพราะเวรกรรมของผม หลังจากนั้นไม่นานแฟนผมที่ผมใช้เวลาคุยกับเธอวันหลายๆชั่วโมงคุยกับเธอก็ทิ้งผมไป วันนี้ผมเริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น หลายๆอย่างที่คนส่วนใหญ่ทำ มิได้หมายถึงสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป เพราะตัวเราเท่านั้นที่เป็นผู้ต้องรับผลการกระทำของเราเอง "เราจะรู้ว่าสิ่งใดสำคัญ ก็ต่อเมื่อเราต้องเสียมันไป" ทุกวันนี้ผมนั่งมองโทรศัพท์ รอที่จะตอบคำถามเดิมๆให้ผู้หญิงคนหนึ่งฟัง แต่ผู้หญิงคนนั้นคงไม่มีอีกแล้ว หัวข้อ: Re: สายซ้อน ~ Miss Call ~ สุดท้ายแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: daido_s ที่ 18 สิงหาคม 2007, 22:10:10 ทำดีกับแม่มากๆครับ
หัวข้อ: Re: สายซ้อน ~ Miss Call ~ สุดท้ายแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: s_kungten ที่ 18 สิงหาคม 2007, 22:31:14 :( :( :( :(
หัวข้อ: Re: สายซ้อน ~ Miss Call ~ สุดท้ายแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: NaBu 5721 ที่ 18 สิงหาคม 2007, 22:54:49 นึกตาม แล้วน้ำตาคลอเลยครับ :(
หัวข้อ: Re: สายซ้อน ~ Miss Call ~ สุดท้ายแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: Tikkz ที่ 18 สิงหาคม 2007, 23:28:26 :( :( :( :( ไม่มีคำบรรยาย " ผมรักแม่ครับ" :-* :-* :-* :-*
หัวข้อ: Re: สายซ้อน ~ Miss Call ~ สุดท้ายแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: Yorying ที่ 19 สิงหาคม 2007, 00:01:41 เหมือนกันค่ะ แต่ก่อน ตอนที่ท่านยังอยู่ เราจะโทรกลับบ้านทุกวัน และถามว่า วันนี้แม่ทำอะไรกิน แล้วก็จะถามกลับมาว่า อยากกินอะไรล่ะ ซึ่ง ตอบว่าอยากกินไร ท่านก็หามาให้ทุกที พอวันนึงท่านไม่สบาย เราก็ทำงาน กลับบ้านเย็นไม่มีเวลามาดูแลท่าน เข้าโรงพยาบาลได้อาทิตย์เดว ก็จากไปแล้ว นึกๆ แล้วก็เสียใจไม่มีโอกาสดูแลท่าน ตอนนี้ก็ได้แต่ทำบุญอุทิศไปให้ท่าน คิดถึงมากๆๆๆ ค่ะ แต่ยังดีที่คุณพ่อยังอยู่ ฉะนั้น ตั้งใจไว้ว่า จะดูแลท่านให้ดีที่สุดค่ะ จะไม่บ่น ไม่โมโห ไม่โกรธ สัญญาค่ะ คุณแม่ :'( :'(
หัวข้อ: Re: สายซ้อน ~ Miss Call ~ สุดท้ายแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: teelex123 ที่ 19 สิงหาคม 2007, 00:32:48 "เราจะรู้ว่าสิ่งใดสำคัญ ก็ต่อเมื่อเราต้องเสียมันไป" ผมไม่มีความพูดใดๆ นอกจาก ใครที่ยังมีแม่อยู่ ***ผมอยากให้อ่าน ข้อความนี้ ซ้ำๆ *** **ประโยคนี้ มันตอกย้ำผมจน ถึงทุกวันนี้** เหมือนคนอื่นที่เตือนผมบ่อยๆ แต่ผมคิดว่า ตัวผมเองมีเงิน พี่น้องผมเองมีเงิน ความตายไม่มีทางแยก แม่กับผมไปได้ง่ายๆ เพราะครอบครัวเรามีเงิน นั่นเป็นความคิดผม เมื่อก่อน ก่อนท่านจะสิ้นลม จากผมไป แต่แล้วแค่ช่วงพริบตา ผมก็รู้ว่าสิ่งที่ผมคิด มันตรงกันข้าม ก่อนหน้านี้ ผมใช้เงินซื้อความสุขให้ ท่านทุกอย่าง ผมคิดว่า มันเป็นวิธีที่ดีที่สุด ในการตอบแทนท่าน จนถึงวันนั้น ผมถึงรู้ว่ามันสายเกิน จะกลับไปแก้ตัว สิ่งที่ผมได้ก็คือ ประสพการณ์ อันเจ็บปวดครั้งนึ่งในชีวิต ที่จะต้องจดจำ ไปจนวันตาย วันที่ท่านเข้าโรงพยาบาล ตอนเช้า ผมรู้ได้ทันทีว่า ผมต้องเสียท่านไปแบบไม่มีวันกลับ หลังจากได้รับโทรศัพท์ จากพี่สาวตอนเช้าวันนั้น มันเหมือน ฟ้าผ่าลงกลางหัว น้ำตาไหล ต้องแต่บ้าน จนถึงโรงพยาบาล พอไปถึง โรงพยาบาล ท่านอยู่ในห้อง ICU แล้วสิ่งที่ ไม่เคยคิด ไม่เคยฝัน ไม่เคยนึกถึง ก็หลุดมาจาก ปากคุณหมอ ว่าท่านสิ้นลมแล้ว ผมพยายามขอร้องคุณหมอว่า ให้หมอปั๊มหัวใจท่าน อีกซักครั้ง [คุณหมอ ปั๊มหัวใจแล้ว 2 ครั้ง ก่อนผมมาถึง] แต่คำตอบที่ได้รับ "หมอพยายามเต็มที่แล้ว ถึงปั๊มหัวใจอีก คนไข้ก็รับไม่ไหว" สิ่งที่รู้สึกได้ จนถึงทุกวันนี้ สำหรับผม คือ ผมไม่มีโอกาส ได้คุยกับท่าน ผมไม่มีโอกาสฟังเสียงท่าน แม้แต่วินาทีสุดท้ายของท่าน ผมไม่มีโอกาส แก้ตัวหรือว่า ขอโทษท่าน ผมไม่มีโอกาส ได้บอก "รักท่าน" ผมไม่มีโอกาส ได้กอดท่าน และ ผมไม่มีโอกาส เจอท่านอีกตลอดไป สำหรับท่านที่ คุณแม่ยังมีชีวิตอยู่ บอกได้คำเดียวว่า "คุณยัง มีโอกาส" หัวข้อ: Re: สายซ้อน ~ Miss Call ~ สุดท้ายแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: pat_meaw ที่ 19 สิงหาคม 2007, 10:30:07 คุณ teelex ประสบการณ์เดียวกันกับแมวเลย แค่เหมือนกับเปลี่ยนพี่ชายเป็นพี่สาว :-X
เช้าวันที่พี่ชายโทรมาบอก มันเหมือนโลกดับ ภาพที่ตัวเองรอคุณหมออยู่หน้าห้อง แล้วรอว่าคุณหมอจะปั๊มหัวใจสำเร็จหรือไม่ มันบาดใจมากๆ นั่งรอไป เหมือนเหตุการณ์ในชีวิต ทั้งชีวิต วนเวียนๆ มาอยู่ในหัวตลอดเวลา แล้วก็นั่งถามตัวเองวนๆซ้ำว่า เราจะทำยังไงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (แต่ก็ทำอะไรไม่ได้) "เวลาระหว่างเรากับพ่อแม่ กำลังนับถอยหลังอยู่ และไม่รู้ว่ามันจะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่.... มันอาจจะเร็วกว่าที่เราคิด" หัวข้อ: Re: สายซ้อน ~ Miss Call ~ สุดท้ายแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: Namwhan ที่ 19 สิงหาคม 2007, 16:18:59 :( :( :( :( :( :( :( :(
|