เพราะเล็กน้อยจึงมองข้าม
เพราะไม่อยู่ในจุดที่สนใจจึงไม่เห็น
เราอาจลืมไปแล้วว่าส่วนใหญ่
คำตอบของชีวิตก็มักจะอยู่ในพื้นที่เล็กๆ
เชื่อว่าหลายคนที่เรียนจบไปแล้วยังคงจดจำเพื่อนเก่าได้บ้าง
แต่ก็ไม่ทั้งหมด
เพื่อนร่วมกลุ่ม
คู่อริ
คนที่แอบชอบ
กลุ่มที่เคยแกล้งเรา
พวกที่ดูโดดเด่น
แต่มีใครบ้างหายไปจากความทรงจำ
หายไปจากสายตา
เด็กผู้ชายใส่แว่นตัวเล็กหน้าห้อง
เด็กผู้หญิงอ้วนๆสิวเขรอะที่ไม่ค่อยพูด
พวกเขาอาไม่น่าประทับใจในภาพลักษณ์แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีตัวตน
คนเราให้ความสำคัญกับทุกสิ่งได้ไม่เท่าเทียมกัน
แต่ก็ใช่ว่าจะละเลยรายละเอียดใดๆได้แม้เพียงเล็กน้อย
ทุกสิ่งในโลกล้วนมีความหมาย
แม้แต่คนที่ไร้ญาติขาดมิตรที่สุด
ลมหายใจของเขาก็สามารถเพิ่มCo2ในชั้นบรรยากาศได้แล้ว
และแม้แต่เล็กน้อยไม่สำคัญอย่างก้อนหิน
ก็สามารถทำให้เราสะดุดหกล้มได้หากไม่ได้มอง
ยังจำได้ไหมครับว่าเพื่อนคนไม่สำคัญในชั้นเรียนของคุณ
เขาเคยทำอะไร เคยพูดอะไรบ้าง
ไม่แน่ในปัจจุบันนี้
ตาอัปลักษณ์คนนั้นอาจกลายเป็นนักธุรกิจใหญ่
ยัยบอลลูนไม่น่าคบอาจกลายเป็นดาราดังไปแล้วก็ได้
ทุกสิ่งมีเหตุผลในการมีอยู่
และมีเรื่องราว มีความจำเป็นต่อโลกใบนี้
และเมื่อมันผ่านเข้ามาในชีวิตของเราแล้ว
แม้เพียงเล็กน้อยที่สุด
มันก็ส่งผลต่อชีวิตเราเสมอ
หลายคนมองหาสิ่งที่ดูโดดเด่น
เพราะนั่นคือสิ่งที่น่าสนใจ
บางทีนี่อาจเป็นเหตุผลที่ว่า
ทำไมบางคนจึงไม่เคยเจอรักแท้
ทำไมโลกนี้ถึงยังมีสงคราม
ทำไมหลายปัญหาจึงไม่มีวันถูกแก้ไข
คนเราให้ความสำคัญต่อสิ่งที่อยู่ในสายตา
ละเลยเรื่องเล็กน้อยที่สำคัญ
มองข้ามในบางสิ่งซึ่งอาจจริงยิ่งกว่า
และก้าวผ่านโอกาสดีๆโดยไม่แม้แต่เหลียวมอง
อีกครั้งที่ผมเปิดหนังสือรุ่น
มองหาเพื่อนที่ผมไม่ค่อยได้คุยด้วย
มีจริงๆคนเหล่านั้น
ยังคงมีตัวตนอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้
อีกครั้งที่ผมอยากกลับไปทำความรู้จักกับพวกเขา
เมื่อก้อนหินสามารถทำให้เราเปลี่ยนทิศทางการเดินได้
คนที่เราเคยมองข้าม
อาจเป็นคำตอบของชีวิตเราเช่นกัน
กระทู้นี้ไม่ได้ว่าอะไรนะครับ
แค่พอดีมีมุมมองขึ้นมา
เผื่อจะเป็นมุมมองในชีวิตใครหลายๆคนได้บ้างครับ
****************************************************************************************************************************************************************