โดนปู่นัทบ่น ก็เอาซะหน่อย เอารูปมาอวดอ่ะ

มาทำงานได้สามอาทิตย์แล้วอ่ะ มาที่ อินเดียน่าครับ เมืองบลูมมิงตันกะเบดฟอร์ด

หลังจาก 5 ชม. ก็ถึงสนามบินนาริตะ ญี่ปุ่น

จากญี่ปุ่น 11 ชม. (นานชิบ) ถึงชิคาโก ต่อเครื่องอีกไปอินเดียน่าอีกชั่วโมง รวมอยู่บนเครื่องประมาณ 21 ชม.


ห้องนอนครับ มาถึงก็โยนของเลย ม่ายไหวแล้ว ตรูจะนอน :'(

เช่ารถขับครับ ต้นไม้เป็นแบบนี้หมดแล้ว เพราะหน้าหนาว

มันเย็นจริงๆนา ดูดิ ไม่ละลายด้วย อยู่เป็นอาทิตย์

บางเช้าต้องทำแบบนี้

ขูดน้ำแข็งออกจากกระจก รถคือตู้เย็นดีๆนี่เอง ฝันร้ายชัดๆ เช้านี้ก็ -10 C อ่ะ

บางอาทิตย์ ไม่มีหิมะ แต่ว่ามันมาเป็นน้ำแข็งอ่ะ ถนนที่นี่ต้องสเปรย์เกลือกะทราย ไม่ให้ถนนเป็นน้ำแข็ง

หุ หุ ไปเที่ยวอ่ะ วันนั้นไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่

เล่นสโนว์บอล ดูหน้าผมดิ มันเย็นขนาด เพื่อถ่ายรูปนะเนี่ย


ร้านอะไหล่ครับ แบบนี้มีเยอะ

ผังเมืองครับ บ้านเค้าเป็นระเบียบดีมากๆ มีร้านอาหารไทยสองร้าน อยู่ที่นี่

ต้อนรับสู่บลูมมิงตัน อยู่ในเขตมหาวิทยาลัย อินเดียน่าโปลิส

ถนนเส้นหลักในดาวน์ทาวน์ครับ มีทุกอย่างที่ถนนเส้นนี้ ของกิน ช็อปปิ้ง
หมดแล้วอ่ะ เสียใจเสือป่าทั้งหลาย ที่ไม่มีรูปสาวมะกัน เพราะผมขี้อายอ่ะ แต่ว่าสาวมะกันน่ารักมาก 
ที่นี่มีซีวิคเยอะมาก คนใช้เยอะ เจอตั้งแต่ เตารีดคูเป้สองประตู ยัน เอสไอตัวล่าแพงระยับ ที่สำคัญ EK เพียบเลย;D
ไว้มีอัพเดตจะลงให้ดูใหม่ ต้องอยู่ต่ออีกสองอาทิตย์ ก็มีวีเลฟนี่แหละ เป็นที่ระบายคลายเหงาอ่ะ แห้วมิตติ้งอีกแล้ว 